ΑΛΚΥΟΝΙΔΕΣ ΜΕΡΕΣ

Οι Αλκυονίδες μέρες  είναι περίπου 15 μέρες καλοκαιρίας στην καρδιά του χειμώνα και εντοπίζονται   σχεδόν στο δεύτερο ήμισυ του Ιανουαρίου.

Η ελάχιστη θερμοκρασία δεν κατεβαίνει κάτω από τους 4 βαθμούς και η μέγιστη υπερβαίνει τους 14 βαθμούς Κελσίου.

Ονομάστηκαν Αλκυονίδες από τον αρχαιοελληνικό μύθο της Αλκυόνης. Η Αλκυόνη, ένα ψαροπούλι με  όμορφα φτερά, σύμφωνα με τον μύθο, ήταν κάποτε μια χαρούμενη και ευτυχισμένη γυναίκα, κόρη του Θεού των ανέμων, του Αιόλου, που ζούσε στ' ακρογιάλια της θάλασσας με τον άντρα της Κήυκα και αλληλοαποκαλούνταν Ζευς και Ήρα. Για την ασέβειά τους όμως αυτή ο Δίας οργίστηκε και μεταμόρφωσε τον Κήυκα σε όρνιο.

Τρελαμένη τότε η δύστυχη γυναίκα, έτρεχε από δω και από κει στις ερημιές στις βαλτώδεις εκβολές των ποταμιών και μέσα στις πυκνές τους καλαμιές, για να βρει τον αγαπημένο της Κήυκα.

Οι  θεοί του Ολύμπου όμως την λυπήθηκαν και την μεταμόρφωσαν και αυτήν σε πουλί, τη γνωστή μας Αλκυόνη, για να ψάχνει και στις θάλασσες μήπως εκεί βρει το χαμένο της άντρα.

 Ωστόσο όμως η δυστυχία εξακολουθούσε να την συντροφεύει, γιατί αντίθετα από τ' άλλα πουλιά που γεννούν και κλωσούν τ' αυγά τους την άνοιξη αυτή γεννάει μέσα στη βαρυχειμωνιά, οπότε μανιασμένα τα κύματα της θάλασσας τέτοιον καιρό, της άρπαξαν αυγά και πουλιά κάνοντάς την να κλαίει σπαραχτικά.
Οι Θεοί που τόσο σκληρά είχαν τιμωρήσει την κόρη του Αιόλου, διέταξαν τότε τη θάλασσα και τους ανέμους να ησυχάσουν, να γίνει καλοκαιρία για δυο εβδομάδες, για όσες ημέρες η Αλκυόνη κλωσά τα αυγά της "αλκυονίδες μέρες" στα βράχια των Αλκυονίδων Νήσων που βρίσκονται στο δυτικό τμήμα του Κορινθιακού κόλπου, απέναντι από το ακρωτήριο Ολμιών.

Από μετεωρολογική άποψη οι αλκυονίδες ημέρες ως ημέρες καλοκαιρίας εξηγούνται από το γεγονός ότι στο γεωγραφικό πλάτος που βρίσκεται η Ελλάδα , κατά την περίοδο αυτή , παρατηρείται μια  βαρομετρική εξίσωση των πιέσεων, με συνέπεια  να μη δημιουργούνται άνεμοι

Επίσης, λόγω των αντικυκλώνων, ο αέρας από ψηλά αρχίζει να κατέρχεται προς την επιφάνεια με ασθενείς καθοδικές κινήσεις. Επειδή όμως ο αέρας χαμηλά συμπιέζεται, δηλαδή επικρατούν υψηλότερες τιμές ατμοσφαιρικής πίεσης, παγιδεύει τις θερμές μάζες της ατμόσφαιρας στο ίδιο σημείο για περισσότερες ημέρες με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει υγροποίηση των υδρατμών, άρα και νέφωση. Έτσι, ο ουρανός είναι αίθριος με ηλιοφάνεια. Συνήθως νωρίς το πρωί εμφανίζεται ομίχλη.

Όπως καταλαβαίνουμε υπάρχουν δυο διαφορετικές ερμηνείες για το φαινόμενο των αλκυονίδων ημερών. Υπάρχουν όμως κοινά σημεία μεταξύ μύθου και επιστήμης; Το μόνο κοινό σημείο είναι η διαπίστωση του διαστήματος καλοκαιρίας που επικρατεί κατά τη διάρκεια των αλκυονίδων ημερών.