Η ρακή ή το τσίπουρο είναι το σύμβολο του αγνού τρόπου ζωής, μιας παράδοσης και κουλτούρας της ελληνικής υπαίθρου.Υπάρχουν όμως κάποια πράγματα που πρέπει να είναι γνωστά ώστε να αποφεύγονται οι κίνδυνοι που ενδεχομένως εγκυμονούν.
Ενας κίνδυνος εγκυμονεί στο πρώτο απόσταγμα,την λεγόμενη “κεφαλή” της καζανιάς, διότι περιέχει μεγάλη ποσότητα μεθανόλης ή ξυλόπνευματος. Η υπερβολική κατανάλωση μεθανόλης μπορεί να προξενήσει τύφλωση.
Η μεθανόλη προέρχεται απο τα κοτσάνια των σταφυλιών, γι αυτό πρέπει να απομακρύνονται από την αρχή της διαδικασίας και να μην περιέχονται κατά την ζύμωση. Η μεθανόλη επειδή έχει χαμηλότερο βαθμό πτητικότητας ,από την αιθανόλη που ειναι η ρακή , αποστάζεται πρώτη.
Η μεθανόλη , με την προσθήκη μπλε χρώματος διατίθεται στην αγορά ως φωτιστικό οινόπνευμα.
Επίσης θα πρέπει να απομακρύνεται και η “ουρά” της καζανιάς που περιέχει μεγάλο ποσοστό αλκοολών μεγαλύτερου βαθμού,κάνοντας δύο αποστάξεις.
Ενας δεύτερος κίνδυνος είναι η μολυβδίαση. Το πρόβλημα συνήθως εμφανίζεται όταν χρησιμοποιούνται αποστακτήρες που γανώνονται με κράμα μετάλλων που περιέχουν μόλυβδο. Ο μόλυβδος μολύνει τη ρακή και η μολυβδίαση μπορεί να προκαλέσει σοβαρότατα προβλήματα στην υγεία. Μερικοί ιστορικοί θεωρούν, ότι οι ψυχωτικές διαταραχές των Ρωμαίων αυτοκρατόρων Νέρωνα και Καλιγούλα οφείλονται στη μολυβδίαση, λόγω της υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ που περιείχε μόλυβδο σε μεγάλη ποσότητα.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα,σε μια μελέτη της Παθολογική Κλινικής του Βενιζελείου νοσοκομείου Κρήτης, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΙΑΤΡΙΚΗ, βρέθηκαν περιεκτικότητες σε μόλυβδο, πάνω από τα 200 mg/L, που θεωρείται επικίνδυνη.
Παρόμοια μελέτη πραγματοποιήθηκε και στη περιοχή των Τρικάλων σε δείγματα τσίπουρου, που παρασκευάζεται με παρόμοιο τρόπο με τη ρακή σε παραδοσιακούς αποστακτήρες. Η μελέτη πραγματοποιήθηκε από την Παθολογική κλινική του νοσοκομείου Τρικάλων.
Επίσης είναι πολύ σημαντικό το θέμα της αποθήκευσης της ρακής. Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται πλαστικά δοχεία για τη φύλαξη και τη μεταφορά της .Τα πλαστικά δοχεία περιέχουν φθαλικούς εστέρες που διαλύονται και περνούν μέσα στη ρακή. Έχουν διαπιστωθεί επίπεδα φθαλικού οξέος σε ρακή και τσίπουρο έως και 2,82 mg/l, όταν το επιτρεπτό ανώτατο όριο είναι 1,5 mg/L. Τα επίπεδα αυτά μπορεί να οδηγήσουν ακόμη και στον θάνατο.
Ενας άλλος κίνδυνος ελοχεύει από κάποιους ασυνείδητους «καζανιέρηδες» ,που νοθεύουν τη ρακή με ζάχαρη και άλλες ουσίες που θεωρούνται επιβλαβείς για τον οργανισμό, ενώ η πρόσμειξή τους με μεθανόλη οδηγεί σε τύφλωση και άλλα σοβαρά προβλήματα.
Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, καλό θα είναι να δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή στην προέλευση και να προτιμάμε επώνυμα και πιστοποιημένα προιόντα.
Όσον αφορά την υγεία δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η χρόνια κατάχρηση ρακής αλλά και άλλων οινοπνευματωδών, προκαλεί σοβαρά προβλήματα, όμως ένα ποτηράκι καλής ρακής, χαλαρώνει και ανεβάζει τη διάθεση και δικαιολογει απόλυτα το “στην υγειά μας”.
ΠΗΓΗ: flashnews.gr
Ειθελα να μαθω ποιο ειναι το καλυτερο ρακι.Και πως το ξεχωριζουμε...Ή νοθεια , δυστυχως μπορει να γινεται , για κερδοσκοπικους λογους! ! ! !...Για την υγεια μας ομως ποιος θα μας βοηθησει να προφυλλαχτουμε ;
ΑπάντησηΔιαγραφή